Natuurlijk kun je de tekst van je huwelijkse voorwaarden zelf vertalen naar het Engels, bijvoorbeeld met Google translate. Maar wanneer je iets in het buitenland moet regelen, dan moet je soms een officiële vertaling in het Engels aanleveren. Hoe regel je dat eigenlijk?
Zijn je originele huwelijkse voorwaarden gemaakt in het Nederlands? Dan kan je notaris ook alleen maar een Nederlands afschrift afgeven. Daarvan kan de notaris er zo veel maken als je wilt. Een afschrift is een kopie van de tekst van de akte, waarop het stempel en de handtekening van de notaris staan. Vervolgens kun je de handtekening van de notaris laten legaliseren door de rechtbank. Dat gebeurt door er een “apostille” op te zetten. Dit kun je dus regelen bij de rechtbank.
Voor de meeste kwesties zal dit voldoende zijn om het bestaan van je huwelijkse voorwaarden te bewijzen in het buitenland. Daarnaast kan iemand in het buitenland natuurlijk ook zelf het huwelijksgoederenregister raadplegen bij de rechtbank. Dit kan namelijk online.
Vertaling van je huwelijkse voorwaarden in het Engels?
Maar wanneer je dat allemaal hebt geregeld, zit je nog steeds met een Nederlandstalig document. De officiële manier om een Engelse vertaling van je huwelijkse voorwaarden te regelen, is via een beëdigd vertaler Engels. Onder de vertaling komt de handtekening en het stempel van de vertaler te staan. Ook deze kun je door de rechtbank laten voorzien van een “apostille”. In bijzondere gevallen kan het nodig zijn om ook de apostille nog weer te laten legaliseren. Daarover kun je meer lezen op deze website van de overheid.
