Waarom staat er in huwelijkse voorwaarden iets over de kosten van de huishouding als hetzelfde ook al in de wet is geregeld? Dit is een terechte vraag. Het verschil zit hem in het wel of niet hebben van een gemeenschap van goederen. Laten we eerst eens kijken naar wat er in de wet en in je huwelijkse voorwaarden staat.
In artikel 1:84 lid 1 Burgerlijk Wetboek staat het volgende:
De kosten der huishouding, daaronder begrepen de kosten van verzorging en opvoeding van de kinderen, komen ten laste van het gemene inkomen van de echtgenoten en, voor zover dit ontoereikend is, ten laste van hun eigen inkomens in evenredigheid daarvan; voor zover de inkomens ontoereikend zijn, komen deze kosten ten laste van het gemene vermogen en, voor zover ook dit ontoereikend is, ten laste van de eigen vermogens naar evenredigheid daarvan. Een en ander geldt niet voor zover bijzondere omstandigheden zich er tegen verzetten.
In je (concept) huwelijkse voorwaarden staat waarschijnlijk het volgende:
De kosten van de gemeenschappelijke huishouding worden door de echtgenoten gedragen naar evenredigheid van ieders inkomen. Zijn de inkomens onvoldoende, dan worden de kosten gedragen naar evenredigheid van ieders vermogen. Een en ander geldt niet voor zover bijzondere omstandigheden zich daartegen verzetten. (enz) De echtgenoot die in een kalenderjaar meer heeft bijgedragen in de kosten van de huishouding dan hij op grond van het bepaalde in dit artikel zou moeten dragen, kan dit meerdere van de andere echtgenoot terugvorderen, mits hij die vordering instelt binnen een jaar na afloop van het desbetreffende kalenderjaar.
Zowel met als zonder huwelijkse voorwaarden is het gebruikelijk om de kosten van de huishouding te dragen naar evenredigheid van je inkomen. Wie het meeste verdient, moet ook het meeste betalen.
Stel je trouwt in gemeenschap van goederen en één van beiden betaalt teveel aan de kosten van de huishouding. De ander kan daardoor meer sparen. Dat spaargeld valt in de gemeenschap van goederen en daarop heb je beiden evenveel recht. Linksom of rechtsom, het maakt dus niet uit wie wat betaalt want alles wat er over blijft, is van jullie samen.
Met huwelijkse voorwaarden is dat anders. Stel je echtgenote is tijdens een kalenderjaar flink meer gaan verdienen maar jullie hebben de verdeling van de kosten van de huishouding niet aangepast. Aan het einde van dat jaar heeft je echtgenote daardoor meer gespaard dan jij. Omdat je geen gemeenschap van goederen hebt, kun je bij een scheiding geen aanspraak maken op haar spaargeld. Daarom staat in de huwelijkse voorwaarden een extra afspraak hierover. Als je te veel hebt betaald, dan mag je dit terugvragen. Het is gebruikelijk om daarbij een vervalbeding van 1 jaar af te spreken. Mij lijkt dat logisch, want hoe wil je veel later (bijvoorbeeld na 10 jaar) nog aantonen hoe hoog de kosten van de huishouding waren en wie wat heeft betaald?
Tip: hier vind je gratis model voorwaarden waarin ook clausules staan over de kosten van de huishouding.