Partnerschapsvoorwaarden moet je inschrijven bij het CTR als er:
- een verblijvingsbeding bij overlijden in staat of;
- een finaal verrekenbeding bij overlijden is opgenomen (klik hier voor een model).
Het klinkt misschien raar om een andere akte dan een testament in te schrijven bij het CTR (centraal testamentenregister) maar het komt vaker voor dan je denkt. In de meeste samenlevingscontracten staat een verblijvingsbeding bij overlijden. Bijna elk samenlevingscontract wordt daarom ingeschreven bij het CTR. Hetzelfde geldt voor een zogenoemde “schenking op papier”, die ook pas bij overlijden wordt uitgevoerd.
De notaris regelt het inschrijven van je partnerschapsvoorwaarden bij het CTR. Je hoeft dit dus niet zelf te doen. De inschrijving gebeurt twee keer omdat je per persoon een “kaart” hebt bij het CTR. Je betaalt dus ook twee keer leges, maar gelukkig is dat een klein bedrag. Dat het inschrijven verplicht is, volgt uit de wet:
Artikel 1 lid 1 van de Wet op het centraal testamentenregister:
Er is een testamentenregister waarin worden opgenomen de in het volgende artikel vermelde gegevens van:
a. notariële akten bevattende uiterste willen of herroeping van uiterste willen;
b. akten bevattende bewaargeving of teruggave van uiterste willen;
c. uiterste willen als bedoeld in artikel 105 van Boek 4 van het Burgerlijk Wetboek;
d. akten van benoeming ingaande bij overlijden;
e. notariële akten bevattende schenkingsovereenkomsten of andere giften met de strekking dat zij pas na het overlijden van de schenker of gever zullen worden uitgevoerd, bedingen als bedoeld in artikel 126, tweede lid, onder a, van Boek 4 van het Burgerlijk Wetboek en omzettingen als bedoeld in artikel 126, tweede lid, onder c, van Boek 4 van het Burgerlijk Wetboek;
f. akten als bedoeld in artikel 19a, eerste lid, onder a tot en met e, van de Consulaire Wet die overeenkomstig de voorschriften van het recht van Aruba, Curaçao of Sint Maarten zijn opgemaakt.
In de praktijk zullen partnerschapsvoorwaarden regelmatig worden ingeschreven bij het CTR omdat er vaak een finaal verrekenbeding in staat. Daarnaast gaan de meeste akten ook naar het huwelijksgoederenregister van de rechtbank. En er gaat een kopie van de voorwaarden naar de belastingdienst omdat de notaris elke akte (behalve een testament) daar laat registreren. De overheid weet dus precies wat er in je akte staat.